زمرد

بچه های کلاس ورزشی که میرم فکر می کنند اسمم سیما ست. من، موجودی با دو اسم- ولی آهنگ خوبی نداره. یعنی همون اول که میخوان کسی که اسمش "سیما" ست رو صدا بزنند کلی از انرژیشون که باید به شخص منتقل بشه رو از لای دندون هاشون به هدر میدن. -این مربی ورزشی که دارم خیلی خاص و عجیبه. یه دختر بیست و پنج ساله که از بس خوب و موجه و به اندازه ست فکر می کنم جادو جنبل هم بلد باشه. خدا از این مربی ها قسمت شما هم بکنه-روز اول کلاس رو به مامانم گفتم بیاد. البته این کار از طرف من مرسوم نیست ولی خب یه شرایطی بود که گفتم و اومد. طبق معمول که خودم رو با صدای بلند عظیمه معرفی میکنم اسمم رو گفتم. بعد رفتم آبی چیزی بخورم مامانم بهم گفت اینجا که کلاس ورزشه سخته بخوان با این اسمت صدات کنند. من که همیشه صدات میکنم سیما. رفتم به مربی مون گفتم که توی خونه اینجوری صدام می کنند و اینها. غیر ما اون روز فقط یه شاگرد دیگه بود. شاید هر کس دیگه ای بود مثلا پوزخندی چیزی میزد یا با شک و تردید صدات میکرد. ولی این مربی من که میگم نه. انگار از همون اول همینطوری خودم رو معرفی کرده باشم. چون سیما صدام میکنه، "سیما" شده ام. بخوانید, ...ادامه مطلب